Wystawa opiera się na ukazaniu dwóch kontrastów: stałości zmetaforyzowanej jako architektura i nietrwałości w postaci młodości pojedynczego człowieka. Wielkie dzieła kultury i osiągnięcia sztuki opisane są wybitnymi nazwiskami — twórców lub osób, które upamiętniają. Naprzeciw nim jako Rada Młodych stawiamy żywioł w postaci młodzieńczej energii reprezentowanej przez najmniej trwały, ale najbardziej niszczycielski żywioł — ogień